Thursday, June 28, 2007

Snarbatnað

Alveg er þetta ótrúlegt, eins og ég var veikur í gær og búinn að vera það í þrjá daga, þá bara allt í einu batnaði mér klukkan sex í gær. Ég er nú heima í dag að jafna mig, en ég er alveg orðinn hitalaus. Ósköp erum við fegin!

Og þá er best að ég segi ykkur aðeins frá fyrstu útilegunni minni. Hún gekk nú ekki alveg eins og í sögu. Það gekk nú alveg ágætlega að sofna í tjaldinu og fór bara vel um mig. En ég var samt hálf óvær, rumskaði oft og var dálitla stund að róa mig. Ég veit ekki hvort það var af því að ég var að sofa í fyrsta skipti í tjaldi, eða hvort það var út af eyrunum, eða krökkunum sem höfðu leigt sumarbústaðinn við hliðina á tjaldstæðinu og voru þar með brjálað partí alla nóttina, í ca. 10 metra fjarlægð frá tjaldinu okkar. Kannski var það bara allt þetta í bland. Svo undir morgun þegar fór loksins að sljákka í partíinu þá kom þvílíkt rok að tjaldið hristist allt til og þá gat ég ekki sofið lengur, við mamma fórum því á fætur klukkan hálfsex og höfum nú verið hressari.

En svo þraukuðum við nú bara þangað til ég var tilbúinn að leggja mig aftur, þá fórum við inn í hús með svefnpokagistingu sem var þarna við tjaldstæðið (ekki það sama og krakkarnir voru í, þó við hefðum kannski bara átt að fara þangað og reka þau úr rúmunum) og sváfum þar í næstum þrjá tíma, mikið var það gott! Svo fórum við í bíltúr (sem ég var ekki hæstánægður með) og á kaffihúsið á Hellnum og í lautarferð við rætur Snæfellsjökuls.

Um kvöldið fengum við mamma og Rósa Elísabet svo að sofa inni í húsinu. Pabbi og Sigurður Pétur sváfu í tjaldinu með Gabríel og við hefðum alveg getað sofið þar líka, krakkarnir voru greinilega dálítið þreyttir og heyrðist ekkert í þeim þá nótt. En það var samt líka ósköp notalegt að sofa inni og við sváfum mjög vel.

Á sunnudaginn var aftur farið í bíltúr (hvað er eiginlega að þessu fólki) og svo keyrðum við heim og ég grenjaði næstum allan tímann í halarófunni inn í bæinn, þangað til Sigurði Pétri tókst að svæfa mig rétt áður en við komum inn í Mosfellsbæ. Vonandi verð ég samt kátari í bílnum næst þegar við förum eitthvað, þá verð ég líka vonandi alveg frískur.

Wednesday, June 27, 2007

Fárveikur

Alveg er þetta ömurlegt, hásumar og ég er ennþá að veikjast. Nú er ég víst kominn með eyrnabólgu, fór til læknis á mánudagsmorguninn og fékk sýklalyf sem ég er mjög duglegur að taka. En ég hlýt að vera með eitthvað annað líka, því ég er búinn að vera með háan hita síðan, er ótrúlega slappur og rellinn og ómögulegur á allan hátt.

Það er annars búið að vera mikið um að vera hjá mér, um síðustu helgi fór ég í útilegu og helgina þar á undan til Akureyrar. Ég var nú ekki hrifinn af því að vera í bílnum, ég á ekki mjög auðvelt með að sofna þar og mér bara leiðist og verð frekar fúll. Í útilegunni föttuðum við þó að ég elska Mika (poppari sem var að gefa út disk sem Sigurður Pétur á), sérstaklega fjörugu lögin spiluð nógu hátt.

Á Akureyri vorum við náttúrulega að heimsækja ömmu og afa. Það var ósköp gaman og notalegt. Við kíktum í bústaðinn á Svalbarðseyri þar sem við hittum Bjarna frænda og fjölskyldu hans. Það var frábært veður og ég sat úti í grasinu og lék við Rósu Elísabetu og Brynju frænku mína. Ég held að minns hafi verið tuskudúkkan. Svo var sautjándi júní og við fórum í bæinn og svo í bíltúr að borða ís. Eftir hátíðahöldin keyrðum við heim, við Rósa byrjuðum á að sofna í klukkutíma og vöktum svo það sem eftir var af leiðinni heim. Ég grenjaði frekar mikið, enda var klukkan orðin ellefu þegar við komum heim og ég varð heldur en ekki feginn að leggjast í rúmið mitt og steinsofna á stundinni.

Jæja, nú nenni ég ekki að skrifa meira í bili, hangi í löppunum á mömmu og grenja. Við segjum frá útilegunni seinna.